سیستم نگهداری و تعمیرات بهبود

نخستین هفته کار شما، بعنوان مدیر، کاملاً غیر عادى خواهد بود. اگر روانشناس یا کارشناس رفتار انسانى باشید، نکات شگفت انگیزى را مشاهده خواهید کرد. 

استقرار در جایگاه جدید 

گمان مبرید که همه از انتخاب و انتصاب شما، به عنوان مدیر جدید، راضى و شادمان هستند. برخى از همکارانتان این احساس را دارند که باید آنها انتخاب مى‏شدند، و از این رو امکان دارد که نسبت به ارتقاى شما حسادت ورزند و شاید حتى در دل خود آرزو کنند که شمابا مغز به زمین بخورید!

اما کارمندان بله بله قربان گوی واحدتان، فورا شروع به بازى دادن شما مى‏کنند، زیرا شما مى‏توانید اسباب موفقیت آنها را فراهم کنید. البته هدف آنها (یافتن راهى براى موفقیت) خوب است، اما روش آنها جاى تامل دارد. 

گروه دیگرى از زیردستان جدیدتان فورا درصدد برمى آیند که شما را بیازمایند و ممکن است از شما سوالاتى بپرسند تا بفهمند آیا براى پاسخ مناسب دادن، توانایى دارید یا خیر؟اگر از عهده برآیید، دیگر مشکلى نیست اما اگر نتوانید، آنها مى‏خواهند ببینند که آیا به ناتوانى و کم اطلاعى خود معترفید یا این که سعى مى‏کنید آنها را به نحوى فریب دهید.

البته برخى از کارکنان نیز سوالاتى طرح مى‏کنند که احتمالاهنوز نمى‏توانید پاسخ دهید ولى بزودى، با اندکى تجربه اندوزى قادر به پاسخ دادن خواهید بود، اما آنها با این کار مى‏خواهند شما را بیازارند.

با این حال، اکثر کارمندان کسانى هستند که به جاى هر گونه واکنشى مى‏گویند: بگذار ببینیم چه مى‏شود آنها تا عملکرد شما را نبینند، نه محکومتان مى‏کنند و نه شما را مى‏ستایند.

این نوع برخورد، برخورد سالمى تلقى مى‏شود و میتوان گفت که روش درستى است. عملکرد شما در همان ابتداى کارتان، نسبت به عملکرد مدیر قبلى، سنجیده مى‏شود. اگر عملکرد فرد پیشین ضعیف بوده باشد، حتى اگر عملکرد شما در حد متوسط هم باشد، باز هم نسبت به فرد قبلى، کار شما بسیار خوب جلوه مى‏کند، اما اگر به جاى مدیرى برجسته منصوب شوید، باید با دشوارى بیشترى خود را با محیط و کار و مسوولیت جدیدتان وفق دهید.

قبل از هر چیز باید به فکر مشکلاتى باشید که از مدیر پیشین به شما به ارث رسیده است و اصلا شاید براى همین است که شما دراین سمت قرار گرفته‏اید.

اگر مدیر قبلى فردى لایق و برجسته بوده است، به احتمال زیاد، ارتقا پیدا کرده و به همین دلیل از آنجا رفته است.

بنابراین، در هر دو صورت، اکنون مسوولیت بزرگى پیش روى شما قرار دارد. یکى از نخستین تصمیمهاى شما باید این باشد که تا مدتى از تغییرات بنیادى در روش کار اجتناب کنید .

البته در شرایط غیر عادى، امکان دارد مدیر ارشد از شما خواسته باشد که به دلیل وخیم بودن اوضاع، در محیط کارتان تغییرات بنیادى و فورى انجام دهید. در این گونه موارد، معمولاً از قبل اعلام مى‏شود که تغییرات اساسى در پیش است مهمتر از هر چیز، باید صبور باشید.

اگر فورا اقدام به تغییر اوضاع کنید، تغییرات شما هر چند مفید هم باشد، خوشایند نخواهد بود و اقدامات شما را جاه‏طلبى و تکبر تلقى خواهند کرد و شاید این کار شما بعنوان توهینى به مدیر پیشین تلقى شود.

بسیارى از مدیران جدید و جوان، با تصور این که باید تمامى قدرت خود را فورا به کار گیرند، زندگى را به کام خود و اطرافیان تلخ مى‏کنند.

واژه کلیدى در اینجا شاید خوددارى باشد. خواه بپذیرید، این شما هستید که توسط زیردستانتان تحت محاکمه قرار دارید.

همین جا فرصت خوبى است که به نکته مهمى در مورد نظرات شما بعنوان مدیر جدید اشاره شود. بسیارى از مدیران جوان،بخوبى میتوانند با مقامهاى مافوق ارتباط برقرار کنند، اما در برقرارى ارتباط با زیردستان مشکل دارند.

زیردستان، بسیار بیشتر از بالادستان، مى‏توانند در آینده ى شما نقش داشته باشند. معمولاً عملکرد شما، از طریق عملکرد واحدتان، مورد سنجش و ارزیابى قرار مى‏گیرد.

بنابراین زیردستانتان در واقع مهمترین عناصر در زندگى کارى شما هستند. خواه باور کنید، خواه نه، آنها حتى از رییس سازمان نیز با اهمیت‏ترند. اما بسیارى از مدیران جدید تقریبا تمام وقت خود را صرف برقرارى ارتباط با مدیران بالادست خود مى‏کنند و تنها نگاهى گذرا به افرادى دارند که واقعا برآینده آنها تاثیر مى‏گذارند.

بدون شک شما نیز مدیرانى را مى‏شناسید که دیرتر از کارکنان خود، سلانه سلانه وارد دفتر کار خود مى‏شوند. شما هرگز مرتکب این اشتباه نشوید. زیرا اگر وقت‏شناسى و انضباط کارى براى شخص شما اهمیت نداشته باشد، چطور مى‏توانید از دیگران انتظار داشته باشید که وقت شناس باشند و بموقع، کار خود را آغاز کنند؟

الگو بودن براى سایرین هنوز هم به عنوان اصل مهمى در امر مدیریت پابرجا است. زیردستان همیشه باین دلیل به شما احترام خواهند گذاشت که خود تابع همان قوانینى باشید که رعایت دقیق آن را از زیردستان خود انتظار دارید.

مدیرى که مثلا یک ساعت دیر مى‏آید، حتما دهها ساعت به بهره ورى واحد خود آسیب وارد مى‏آورد.

تاخیر مدیر بر روحیه و وجدان کارى زیردستان تاثیر مستقیم دارد، زیرا کارکنان در غیاب مدیر با دلگرمى تن به کار نمى‏دهند و با خود مى‏گویند: اکنون که رییس ما اهمیتى به کار نمى‏دهد، پس چرا ما کاسه داغ‏تر از آش شویم ؟

حالا شما به عنوان مدیر چگونه زیان این امر را مى‏سنجید البته موضوع این نیست که اگر مراقب کارمندان نباشید، آنها کار نخواهند کرد، بلکه مساله این است که زیردستان منعکس کننده ى رفتار و کردار شما خواهند بود. دراین صورت دیگر نمى‏توانید آنها را به خاطر رفتارى که از شما آموخته‏اند، سرزنش یا تنبیه کنید.

به نقل از سایت به اندیش